بسم الله الرحمن الرحیم

آموزش dependency injection

امروزه تمرکز بیشتری از گذشته بر روی استفاده مجدد از کامپوننت های موجود و ارتباط بین کامپوننت های مستقل به شکل یک معماری منسجم مطرح است.

اما این ارتباط در انجام وابستگی می تواند به دلیل اندازه نرم افزار و افزایش پیچیدگی باعث ایجاد ترس شود. یک راه برای کاهش تکثیر وابستگی استفاده از تزریق وابستگی یا به اصطلاح  Dependency Injection  که به صورت مختصر (DI) است که اجازه می دهد یک شی را به یک کلاس تزریق کنید بجای اینکه در کلاس خود شی ایجاد شود، تکثیر وابستگی با تزریق بسیار متفاوت است وقتی یک شی را می سازید تکثیر می کند اما تزریق اینطور نیست کمی اگر صبور باشید آن را نیز فرا خواهید گرفت.

استفاده از یک کلاس کارخانه یکی از راه حل های موجود است. هنگامی که یک جزء، (Component) یک نمونه خصوصی از کلاس دیگر را می سازد، آن مقدار دهی منطقی می شود درون آن جزء، این مقدار دهی منطقی بندرت خارج از ساخت جزء قابل استفاده است بنابراین   برای هر کلاسی که نیاز به این نمونه دارد باید فرایند ساخت تکرار گردد (اضافه کردن سربار به سیستم قابل توجه دوستان طراح وب).

برای مثال اگر کلاس Foo یک شی از کلاس Bar بسازد و نمونه ای از کلاس Bar  نیاز به چندین مقدار دهی داشته باشد و برای هر نمونه متفاوت باشد، کلاس های دیگر که نمونه ای از کلاس Bar را می سازند مجبورند نمونه ای  با مقداری یکسان دوباره بسازند! (توضیح دادن آن کمی پیچیده است انشالله در مثال ها بیشتر متوجه خواهید شد.)

توسعه دهندگان کارهای تکراری و خسته کننده ای دارند و هنوز بیشتر توسعه دهندگان کارهایی شبیه رفع وابستگی و ساخت اشیا را به صورت دستی انجام می دهند. وضوح وابستگی می تواند حل کردن وابستگی های یک شی یا نوع را توصیف کند.